Welkom op de never-ending-story-site van Pjotr,
de camper van Hans en Mirjam...!



TECHNISCHE GEGEVENS

Merk: Mercedes-Benz
Type: LAF 1113 (L=Lastkraftwagen, A=Allrad (vierwielaandrijving, dus 4x4), F=Feuerwehr)
Bouwjaar: 1973
Kilometerstand bij koop: 39.000
Extra's: Turbo (170 pk), Motorrem, Stuurbekrachtiging

Wielbasis: 4,20 meter
Lengte over alles (als alles klaar is): 8,10 meter
Breedte over alles (idem): 2,55 meter
Hoogte (idem): 3,55 meter
Gewicht met belading (450 liter diesel, 240 liter water, vier accu's, etc. etc.): 10 ton
Bandenmaat (inmiddels): 385/65R22,5 (1,06 meter hoog, 105 kg per wiel)

Motor: OM 352 A, 5,7 liter, zes cilinder (lijnmotor)
Verbruik: 18-20 liter diesel op 100 km (1:5 tot 1:5,5)
Verbruik in terrein: tot 50 liter diesel op 100 km (1:2)






Een goed begin is het halve werk: op 2 januari 2008 haalden we Pjotr (na drie jaar zoeken eindelijk de goeie gevonden!) op uit Schoenau, bij Heidelberg. Op de Autobahn naar Frankfurt was het meteen raak. De verkoper had de brandweerpomp die vroeger op de auto zat verwijderd (dat moest voor de keuring), maar had vergeten een kruiskoppeling te demonteren. Hij dacht blijkbaar dat die netjes met de motor mee zou draaien, maar dat gebeurde niet: hij draaide opeens zodanig dat hij dwars door de onderkant van Pjotrs radiateur sloeg. 20 liter koelvloeistof de berm in - in een halve minuut! (Pjotr is niet echt voor het milieu, maar zo erg had-ie het nou ook niet meteen hoeven te maken...)



Gelukkig konden we Christian, de verkoper, nog bereiken. Hij kwam met een andere brandweerwagen uit zijn collectie naar ons toe en sleepte ons naar het eerste dorpje.



Op een rustige parkeerplaats gereedschap uitgepakt, en aan de slag: de radiateur demonteren.



Christian onder de auto, Hans erboven.



Und... fertig! In Mannheim vonden we een 'Reparaturwerkstatt' die de radiateur kon repareren. Het inbouwen ging prima - nog snel even getankt, en in 9 uur tijd naar huis gereden. In aanmerking genomen dat Pjotr maar zo'n 1.000 km per jaar (!) ervaring had, was die 600 km ineens een hele kluif - maar hij heeft het prima gedaan.



Voor de RDW-keuring moet de stang waar de pomp op stond eraf: flexen dus!



Pjotr in zijn speciaal voor hem gebouwde schuur. Ons 'pakket van eisen' was bij onze zoektocht: 4,20 meter wielbasis, stuurbekrachtiging, motor met turbo (170 PK) en vierwielaandrijving, hoge voorruit. Dat had Pjotr allemaal. Maar hij had zelfs meer: een goudkleurig dashboard, ongeveer tot 1974 de kleur die Mercedes voor het interieur gebruikte.



De RDW-keurmeester was enthousiast: geen roest te zien! Nergens! Zijn collega: 'En wat loopt ie mooi!' Wij apetrots natuurlijk. Maar goedgekeurd werd Pjotr niet: hij had geen stootbalk achteraan: de balk die zorgt dat erachterop botsende auto's niet onder Pjotr schuiven. Dus Aloys Schuttenbeld gebeld in Leens, de smid die de nieuwe opbouw gaat lassen, en die wilde wel even zo'n balk maken.











Aloys en Ben lasten ter plekke een supersterke stootbalk. De RDW-meester was er later diezelfde dag uitzonderlijk tevreden mee, en nu heeft Pjotr in drie weken alweer zijn vierde kenteken: eerst het Oldtimer-kenteken van Christian, toen een Ausfuhrkennzeichen van de Duitse stad Heidelberg, toen een eendagskenteken van de RDW, en nu dus een echt vrachtwagenkenteken.



In Houwerzijl hielp Pieter ons de brandweeropbouw te verwijderen. We hadden alles al voorbereid (alle verbindingen los), dus dat was een kwestie van heftruck eronder en Pjotr naar voren rijden. Op de voorkant zitten al de nieuwe banden, trouwens!



Het verschil tussen de voorbanden en de achterbanden is duidelijk - de achterbanden komen binnenkort erop.



Terug bij Aloys Schuttenbeld: de cabine inkorten. Alle lijsten en het interieur achterin hebben we al verwijderd. Inkorten is dan simpel: flex erin, oude achterwand aanpassen en naar voren plaatsen... klaar!



Volgende stap: nieuwe kleur voor de cabine. Bij Bos-Postema in Grootegast gaan de voorbereiders aan het werk. Eerst roest verwijderen, schuren en plamuren...



... daarna afplakken...



En dit is het resultaat!



Nu wordt het tijd voor de opbouw. We hebben nauwkeurige tekeningen gemaakt, en samen met Aloys Schuttenbeld zetten we de constructie in elkaar.



Een week later...



... een paar dagen later...



Gouden moment: voor het eerst staat de constructie op Pjotr... en we zijn erg blij! De tekeningen waren dan wel veelbelovend (al zeggen we het zelf), maar het is toch maar afwachten of de verhoudingen in het echt ook overtuigen.



Daarna de platen er definitief op - Mirjam heeft er vervolgens vier lagen lak op gezet (inmiddels gaat het al weer wat beter met haar 'tennis'-arm...)



'Aus zwei mach ein': chassis en opbouw worden vandaag definitief 1 auto.



Tijd voor de 'Verwindungstest': het chassis van Pjotr is zo gemaakt dat het soepel kan torderen - handig voor als je in het terrein rijdt, dan blijven alle vier de banden in contact met de grond. Maar de opbouw is natuurlijk stijf. Vandaar dat we de verbinding met behulp van schroefveren hebben gemaakt. Tillen we een wiel op, zoals hier, dan beweegt de opbouw dus onafhankelijk van het chassis.



Thuis in de schuur: vaststellen hoe hoog het reservewiel zal hangen, waar de achterlichten precies komen...



... waar de kist achter de achteras moet komen. Meteen ook een mal gemaakt om te bepalen hoe de vorm van de achterspatborden er idealiter uit moet zien.



Intussen een imperiaal bedacht, gelast, gelakt en geplaatst (opzij komen natuurlijk luchthoorns...!). Voor de veiligheid hebben we Pjotr meteen ook verrast met nieuwe spiegels. Klein detail: de bumper is nu ook zwart... Nog een detail: de claxon hebben we gemaakt van de oude sirenehoorns :-)



De eerste reis! 2009: Elzas, Zuid-Duitsland, Denemarken. Hier rijden we het erf op van inmiddels goede Deense vrienden - in het gelukkige 'bezit' van een eigen eiland in de Oostzee...



De andere kant van Pjotr, nu gefotografeerd terwijl we wachten op de veerboot in Puttgarden.



Nog eens diezelfde kant, nu vanuit een ander perspectief; hier staan we op de prachtige camperplaats bij het Vogelpark bij Neuenkirchen.



Avondstemming: op de camping in Bischofsheim/Röhn. Net terug van het zwembad. Wie goed kijkt, ziet dat het dakluik openstaat (het dak is 180 graden 'omgeslagen')...



...en dat ziet er van binnenuit gezien dan zo uit.



Ochtendstemming: een blik in het interieur, gefotografeerd vanuit het bed, met de beide openslaande deuren gesloten.



En tot slot de foto die misschien wel het allermooist ons reisgevoel met Pjotr uitdrukt: ons uitzicht wanneer we rijden...